Wędrzyn
Wędrzyn to osiedle wojskowe, położone około 5 km na wschód od Sulęcina, przy szosie Słubice – Międzyrzecz. Mieszkańcami są głównie żołnierze zawodowi i ich rodziny. Niedaleko Wędrzyna znajduje się jezioro Postomsko.
Według hipotez historyków Wędrzyn miał znajdować się wśród wsi, które w 1244 roku Mroczek z Pogorzeli darował wraz z Sulęcinem zakonowi Templariuszy. Najstarszy zapis w dokumencie z 20 kwietnia 1249 roku odnosi się tylko do jeziora Lacum Wandrine, przy którym biegnie granica Ziemi Lubuskiej. Wieś wspomniana została, po raz pierwszy, dopiero 21 lutego 1322 roku. Wówczas książę głogowski Henryk II nadał Joannitom Sulęcin wraz z sześcioma wsiami, w tym Wanderin. Wieś położona była na średniowiecznym szlaku handlowym z Frankfurtu przez Międzyrzecz do Poznania. W latach 1890-1892, 3,5 km na północny wschód od Wędrzyna zbudowano stację kolejową. W latach trzydziestych na południe od wsi wybudowano poligon wojskowy (Truppenübungsplatz Wanderen), którego powierzchnia wynosiła 10.335,14 hektarów. W jego granicach 863 hektary zajmowały lasy. W latach siedemdziesiątych na jego terenie wybudowano jeden z największych w Europie poligon zurbanizowany, przeznaczony do szkoleń z zakresu walki w mieście. W Wędrzynie działa Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Garnizonu Wędrzyn „WIARUS”.
Przewodnicząca Miejscowości – Anna Wyczachowska